ராஜகுமாரியின் சுயம்வரம்-105

மந்திரி கூறியதும் குமரன் உட்பட அனைவருக்குள்ளும் எதிர் பார்ப்பு பிறந்தது அவை எவை என அறியும் ஆவலும் அதிகரித்தது குமரன் பல கோணத்தில் சிந்தித்தான் எவையும் தென்படவில்லை என்னவாக இருக்கும் சரி காத்திருப்போம் எதுவானாலும் அறிந்திடச் செய்திடுவார்கள் தானே என்று மனதில் முடிவோடு அமர்ந்து கொண்டான்.

அப்போது பணிப் பெண் ஒருவர் ராஜ பாணம் ஏந்தியவாறு அதாவது ராஜா ராணி அருந்துவதற்காக பிரத்யேகமாய்த் தயார் செய்யும் பாணம் பல கனிகளோடு தேன் கலந்து தங்கம் வெள்ளி இப்படியான கிண்ணங்களில் பருகக் கொடுப்பது.

அந்த வகைப் பாணத்தோடு வந்தார் அரசியின் முன் தலை சாய்த்து விட்டு தலமைத்துவமான அனைவருக்கும் அதனைக் கொடுத்தார் அப்போது படைத் தலைவன் கிண்ணத்தைப் பெற்று விட்டு அருந்தி சுவைக்கும் போதே காவலரிடம் கூறினான் ஏனையோருக்காகத் தயாரான பாணங்களைக் கொடுங்கள் என.

ஆகட்டும் என்று கூறி விரைந்த காவலன் பல பாணம் அடைத்த போத்தல்கள் குபிக்கப் பட்ட வண்டிகளை இழுத்துக் கொண்டு வந்தான் ஏனைய பணியாளர்களோடு இணைந்து அதனை கூடி இருந்த மக்கள் கரங்களில் கொடுத்துக் கொண்டே வண்டியை நகர்த்திச் சென்றார்கள் .

சுமார் ஒரு மணி நேரம் ஆனதும் பாணம் பங்கிடும் நிகழ்வு முடிந்தது மீண்டும் அமைதியான நிலை காணப்பட்டது அரண் மனை மண்டபத்தில் அப்போது வேகமாய் ஓர் காவலன் வந்தான் வந்தவன் அரசே வணங்குகிறேன் தாங்கள் கூறிய படி அவர்களை அழைத்து வந்து விட்டோம் என்றான்.

உடனே மகாராணி ஆகட்டும் நல்லது இங்கே அவர்களை அழைத்து வாருங்கள் ஏதும் துன்புறுத்தல்கள் நிகழ்ந்தனவா? எனக் கேட்டார் இல்லை அரசே தாங்கள் கூறியவை போன்றே நடந்து கொண்டோம் என்றான் காவலன் .

சரி நீங்கள் போய் அழைத்து வாருங்கள் என ஆணையிட்டார் மகாராணி ஆகட்டும் அரசே என்ற காவலன் விரைந்து வெளியானான். யார் அங்கே என்றார் மகாராணி பல பணிப் பெண்களும் பணியாளர்களும் ஓடி வந்து நின்றார்கள்.

போங்கள் போய் இங்கே கம்பளம் விரித்து நான் கூறிய தாம்பூலம் அத்தனையும் அடுக்குங்கள் கொண்டு அடுத்து பூங்குழலியிடம் நான் அழைப்பதைக் கூறி அழைத்து வாருங்கள் இங்கே சற்று பணி உள்ளதாகக் கூறி என்று கட்டளை இட்டார்.

ராணியின் கட்டளையை நிறைவேற்றிட பம்பரமாகச் சுழண்டார்கள் பணியாளர்கள் வேகமாகவே எல்லாம் நடந்து முடிந்தது.அவ்வேளை அதே காவலன் மீண்டும் நுழைந்தான் அரசே இதோ அழைத்து வந்துள்ளேன் என்றான்.

உடனே மகாராணி சரி இங்கே கொண்டு வந்து அமரச் செய்யும் என்றார் அவனும் அழைத்துக் கொண்டு மண்டபம் நுழை வாயில் நுழையும் போதே வந்தவர்கள் விழியில் பயம் தென்பட்டது பார்த்தவர்கள் அனைவரின் முகத்திலும் ஒரே குழப்பம் குமரனைத் தவிர்த்து குமரன் விழியில் ஆச்சிரியம் பிரகாசித்தது

(தொடரும்)