கட்டுரை காதை
முன்நிற்க அஞ்சி மதுரா பதிதெய்வம்
பின்வந்து நின்றிருந்தாள் அங்கு.
சிலம்புக்குறள் நிறைவு!
மதுராபதியின் செய்தி
நங்கையே! உன்னிடம் ஒன்றுசொல்ல வேண்டுமம்மா!
என்பக்கம் பார்த்தேதான் கேள்.
மதுரா பதியை வலப்புறமாய் நோக்கி
அடுத்துவரும் நீயாரோ என்று
துயர்முகத்தாள் கண்ணகி கேட்டுநின்றாள்! எந்தன்
துயரறி வாயோ? விளம்பு.
நன்றாக நான்றிவேன்! மதுரா பதியாவேன்!
உன்துயரில் பங்கேற்பேன் கேள்.
வேந்தனுக்கு ஊழ்வினையும் உந்தன் கணவனுக்கு
தோன்றிய முன்வினையும் கேள்.
பாண்டிய மன்னருள் கொள்கை பொருத்திய
பாண்டியனைச் சொன்னாள் நினைந்து.
பராசரன் வார்த்திகன் மைந்தன்
நிகழ்வை
அவாவுடன் சொன்னதைப் பார்.
வார்த்திகனைக் கொட்டடியில் தப்பாய் அடைத்ததால்
வேந்தன் வழுதியர்கோன் வீழ்ந்து
திருத்தங்கால் மற்றும் வயலூரைத் தந்தே
திருத்தினான் தன்பிழை அங்கு.
கோவலன் முற்பிறவி வாழ்வில் வசுமன்னன்
ஏவலனாக வாழ்ந்தான்பார் அன்று.
பரதன் பெயரேந்தி சங்கமனைக் காட்டி
அரசன்முன் கொன்றுவிட்டான் கேள்.
சங்கமனனின் இல்லாளாம் நீலி கதறினாள்!
மன்றத்தில் ஓலமிட்டாள் பார்.
பதினான்கு நாட்கள் கழிந்தபின் நீலி
பதியுடன் சேருவேன் என்று
மலையுச்சி சென்றாள்! எந்தன் துயர
நிலையை எனக்களித்தோர் இங்கு
அவர்வாழ்வில் இங்கே அடைவதற்குச் சாபம்
உரைத்தே இறந்துவிட்டாள் வீழ்ந்து.
சாபத்தின் அப்பயனைக் கோவலன் இப்பொழுது
மாப்பழி ஏற்றான்பார் மாது.
நீயும் பதினான்கு நாட்கள் கழிந்தபின்னர்
கோவலனை தேவராகக் கண்டு
மகிழ்வாய்! மனித வடிவிலன்று!
என்றே
எடுத்துரைத்தே சென்றது பார்.
கண்ணகியின் சூளுரை
கணவனைக் காணாமல் உட்கார நிற்க
அணங்கோ உடன்படேன் என்று
நகர்ந்தேதான் கொற்றவைக் கோயிலில் சென்று
உடைத்தாள் வளையலைப் போட்டு.
நகரின் கிழக்கே கணவனுடன் வந்தேன்!
நகரில் பதிஇழந்தேன் நான்.
மேற்குத் திசைவாயில் தன்னில் தனியாகப்
போகின்றேன் என்றுரைத்தாள் நொந்து.
பள்ளங்கள் மேடுகள் பாராமல் கோவலனை
உள்ளத்தில் எண்ணியே சென்று
நெடுவேள்குன் றத்தின்மேல்ஏறினாள்! வேங்கை
நெடுமரங்கீழ் நின்றாள் தனித்து.
யாரம்மா நீயென்று கேட்ட குறவரிடம்
தீவினைக் கோலமென்றாள் மாது.
பதினான்கு நாள்கழித்து கோவலனைப் பார்க்கும்
கதிஇன்றே எண்ணிநின்றாள் அங்கு.
கோவலன் ஏற்க அவனுடன் விண்ணக
ஊர்தியில் சென்றார் பறந்து.
சோழநாட்டில் தோன்றினாள்! பாண்டிநாட்டில் பங்கமுற்றாள்!
சேரநாட்டில் ஏகினாள் விண்.
(முற்றும்)
Tags:
செந்தமிழ் இலக்கியம்