
மொத்தமாக 31 மாகாணங்களைக் கொண்டுள்ள ஈரானின் முக்கியத்துவம் கொண்ட மாகாணமான "குஸெஸ்தான்" (Khuzestan) ஈரானின் தென்மேற்கில் அமைந்துள்ளது.
ஈராக் மற்றும் பாரசீக வளைகுடாவை எல்லைகளாகக் கொண்டுள்ள இதன் தலைநகரம் அஹ்வாஸ் (Ahvaz) ஆகும்.
1980-1988ல் நடந்த ஈரான்-ஈராக் போரின்போது குஸெஸ்தான் முக்கிய போர்க்களமாக இருந்தது; அதனால் இதன் பல பகுதிகள் பாதிப்படைந்தன.
குஸெஸ்தானை ஊடறுத்து காரூன் ஆறு ஓடுவதால், இப்பகுதி வேளாண்மையில் சிறந்து விளங்குகிறது,
அத்துடன் இது ஈரானின் எண்ணெய் வளங்களின் மையமாகவும் உள்ளதால், குஸெஸ்தான் ஈரானின் எண்ணெய் உற்பத்தியில் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது.
குஸெஸ்தானில் பல்வேறு இனங்கள் வாழ்கின்றன, இதில் அரபு, பாரசீக மற்றும் லூர் இனங்கள் முக்கியமானவை; அதனால், இதன் கலாச்சாரம் பல இனங்களின் கலவையாக உள்ளது.
63,238 சதுர கிமீ பரப்பளவு கொண்ட இம்மாகாணம், பாரசீக வளைகுடாவுக்கருகில் அமைந்துள்ளதால் மூலோபாய முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.
இது பண்டைய ஈலாமிய நாகரிகத்தின் மையமாக இருந்ததென்பதால், குஸெஸ்தான் மாகாணம் பழமையான வரலாறு கொண்டது. ஈலாமியர்கள் கி.மு. 2700 முதல் கிமு 539 வரை இப்பகுதியில் ஆட்சி செய்தனர். மேலும் இவர்கள் பாரசீக பேரரசின் முன்னோடிகளாகக் கருதப்படுகின்றனர். அதனால் இது, "தேசத்தின் பிறப்பிடம்" என்று அழைக்கப்படுகிறது.
அகாமனிஷிய பேரரசின் காலத்தில் (கி.மு. 550–330), குஸெஸ்தான் முக்கியமான பகுதியாக இருந்தது. "ஹூஜ்ஜியா" என்ற பழைய பாரசீக பெயர் இப்பகுதியைக் குறிக்கிறது; இது "குஸெஸ்தான்" என்ற பெயரின் மூலமாகும். தாரியஸ் மன்னரின் 'நக்ஷ்-இ ருஸ்தாம்' கல்வெட்டில் இப்பகுதி "ஹூஜ்ஜா" என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

அகாமனிஷியர்களுக்குப் பிறகு, இப்பகுதி பல்வேறு பேரரசுகளின் கீழ் வந்தது; அலெக்ஸாண்டரின் ஆட்சியைத் தொடர்ந்து வந்த சாசானிய பேரரசை வீழ்த்தி, ஏழாம் நூற்றாண்டில் இஸ்லாமிய கலீபாக்கள் குஸெஸ்தானை ஆண்டனர்.
இது பண்டைய ஈலாமிய நாகரிகத்தின் மையமாக இருந்தமையால், சூசா போன்ற பல தொல்லியல் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடங்கள் இங்கு உள்ளன,
அகாமனிஷிய, பார்த்திய, சாசானிய ஆட்சிகளுக்கு உட்பட்டிருந்த நாடு என்பதால், பாரசீகப் பேரரசு உலகின் மிகப் பிரம்மாண்டமான பேரரசுகளில் ஒன்றாக விளங்கிற்று.
ஷேக் கஸ்அல் இப்னு ஜாபிர் அல் காஅபி என்ற அரபுத் தலைவர், 1925ம் ஆண்டு வரை இப்பகுதியை ஆட்சி செய்தவேளை, கைரஸின் மீடியப்பேரரசு, லிடியா மற்றும் பாபிலோனியாவை அவர் கைப்பற்றினார், இதனால் பாரசீக பேரரசானது மத்திய கிழக்கு முழுவதும் பரவியது.
அவரது மகன் காம்பைசஸ் II (Cambyses II) எகிப்தை கைப்பற்றினார். முதலாம் டாரியஸ் (Darius I) பேரரசை மேலும் விரிவுபடுத்தி, இந்தியாவின் வடமேற்கு மற்றும் ஐரோப்பாவின் ஒரு பகுதியான திரேஸ் வரை ஆட்சியை விரிவாக்கினார்.
டாரியஸ் பேரரசை மாகாணங்களாகப் பிரித்து, ஒவ்வொரு மாகாணத்திற்கும் ஆளுநர்களை நியமித்தார். அக்காலை பெர்சபோலிஸ் மற்றும் சூசா ஆகியவை முக்கிய நிர்வாக மையங்களாக இருந்தன.
பல மதங்களுக்கு சுதந்திரம் அளிக்கப்பட்டபோதிலும், ஜோராஸ்ட்ரிய மதமே அக்காலை முக்கியத்துவம் பெற்றிருந்தது, பல இனங்கள் மற்றும் மொழிகளைக் கொண்ட பேரரசு, கலாச்சாரக் கலவையை ஊக்குவித்தது எனலாம்.
கி.மு. 499 முதல் 449 வரை நடந்த கிரேக்க-பாரசீகப் போரில் பாரசீகர்கள் தோல்வியடைந்தனர்,
குறிப்பாக மராத்தான் மற்றும் சலாமிஸ் போர்களில்.
மாசிடோனின் அலெக்ஸாண்டர் (Alexander the Great) கி.மு. 330ல் பெர்சபோலிசைக் கைப்பற்றி, அகாமனிஷிய பேரரசை முடிவுக்கு கொண்டுவந்தார்.
பார்த்திய பேரரசு (கிமு 247–கிபி 224) முதலாம் ஆர்சஸ் (Arsaces I) என்பவரால் நிறுவப்பட்டது.
மத்திய ஆசியாவிலிருந்து வந்த பார்த்தியர்கள், செலூசிட் பேரரசைத் தோற்கடித்து ஆட்சியைப் பிடித்தனர்.
இவர்கள் ரோமப் பேரரசுடன் தொடர்ந்து மோதல்களில் ஈடுபட்டனர், குறிப்பாக கர்ரே (Carrhae) போரில் (கிமு 53) ரோமர்களை தோற்கடித்தனர்.
பார்த்தியர்கள் மையப்படுத்தப்படாத ஆட்சி முறையைக் கொண்டிருந்தனர், உள்ளூர் ஆளுநர்களுக்கு அதிக சுதந்திரம் அளித்தனர்.

உள்நாட்டு பிளவுகள் மற்றும் சாசானியர்களின் எழுச்சியால் பார்த்திய பேரரசு முடிவுக்கு வந்தது.
முதலாம் ஆர்தஷீர் (Ardashir I) கிபி 224ல் சாசானிய பேரரசை நிறுவினார்; பின்னர் அது 651ல் முடிவுக்கு வந்தது.
சாசானியர்கள் ரோமப் பேரரசு மற்றும் பின்னர் பைசாண்டியப் பேரரசுடன் மோதினர்.
இவர்கள் மத்திய ஆசியா, காகசஸ் மற்றும் அரேபிய தீபகற்பத்தின் சில பகுதிகளை ஆண்டனர்.
மூன்றாம் யாஸ்டெகர்ட் தோற்கடிக்கப்பட்டு சாசானிய பேரரசு வீழ்ந்த பின்னர், ஈரானின் தென்மேற்கில் அமைந்த குஸெஸ்தான் (Khuzestan) பகுதியில் பல முக்கிய மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன. குஸெஸ்தான் மக்களில் பெரும்பாலோர் ஸோராஸ்ட்ரிய மதத்தை பின்பற்றி வாழ்ந்து வந்தனர்.
ஸோராஸ்ட்ரிய மதம் (Zoroastrianism) உலகின் பழமையான மதங்களில் ஒன்றாகவும், பாரசீக மதமாகவும் அறியப்படுகிறது, இம்மதம் கி.மு. ஆறாம் நூற்றாண்டு அல்லது அதற்கு முந்தைய காலத்தில் ஸோராஸ்டர் (Zarathustr) என்ற இறைதூதர் நிறுவியதாகக் கருதப்படுகிறது. இம்மதம் ஏகத்துவக் கொள்கையைக் கொண்டது. நன்மை, உண்மை, மற்றும் நீதியை அடிப்படையாகக் கொண்டு, மனிதர்களுக்கு நல்ல எண்ணங்கள், பேச்சு, செயல்களை வலியுறுத்தும் ஒரு தத்துவ மற்றும் ஆன்மீக மதமாகும்.
கி.பி. 639-642 காலகட்டத்தில் அரபு முஸ்லிம்கள் குஸெஸ்தானைக் கைப்பற்றிதும், அது உமையாக்களின் ஆட்சியின் கீழ் வந்தது.
அதன் பின்னர் சாசானிய பேரரசின் நிர்வாக அமைப்பு மாற்றப்பட்டு, இஸ்லாமிய ஆட்சி முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.
அரபு ஆட்சிக்கு பிறகு, இஸ்லாமிய மதம் படிப்படியாக அங்கு பரவியது. மக்கள் மீது மத மாற்றத்திற்கு கட்டாயமில்லாதிருந்தபோதிலும், இஸ்லாமிய ஆட்சியின் சிறப்பு, செல்வாக்கு மற்றும் வரிச் சலுகைகள் காரணமாக ஸோராஸ்ட்ரிய மதத்தைச் சேர்ந்த பலர் இஸ்லாத்திற்கு மாறலாயினர்.
சாசானிய காலத்தில் குஸெஸ்தான் ஒரு முக்கிய பொருளாதார மையமாக இருந்தது. அரபு ஆட்சியின் கீழ், இப்பகுதி இஸ்லாமிய கலீஃபாக்களின் நிர்வாகத்தில் இணைக்கப்பட்டு, புதிய வரி முறைகள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன. உள்ளூர் தலைவர்கள் சிலர் ஆட்சியில் ஒத்துழைத்தனர்.
குஸெஸ்தான் ஒரு வளமான விவசாயப் பகுதியாகவும், எண்ணெய் வளம் கொண்ட பகுதியாகவும் இருந்ததால், அரபு ஆட்சியில் இப்பகுதியின் விவசாய உற்பத்தி மற்றும் வர்த்தகம் இஸ்லாமிய உலகின் பொருளாதார வலையமைப்புடன் இணைக்கப்பட்டு, பாக்தாத் மற்றும் பஸ்ரா போன்ற மையங்களுடன் வர்த்தகம் வளர்ந்தது.
அரபு மொழி மற்றும் கலாச்சாரம் படிப்படியாக செல்வாக்கு செலுத்தின. பாரசீக மொழி மற்றும் கலாச்சாரம் தொடர்ந்து இருந்தாலும், அரபு மொழி நிர்வாகத்திலும் மத விவகாரங்களிலும் முக்கியத்துவம் பெறலானது. அதனால் குஸெஸ்தான் ஒரு கலப்புக் கலாச்சார மையமாக உருவானது.
ஆரம்பத்தில், சாசானிய ஆதரவாளர்களிடமிருந்து எதிர்ப்புகள் இருந்தன. இருப்பினும், அரபு ஆட்சியாளர்கள் உள்ளூர் உயர்குடியினரை ஆட்சியில் இணைத்து, படிப்படியாக எதிர்ப்பைக் குறைக்கலாயினர்.
இறுதியில் குஸெஸ்தான் அரபு முஸ்லிம் ஆட்சியின் கீழ் இஸ்லாமிய உலகின் ஒரு பகுதியாக மாறியது, ஆனால் அதன் பாரசீக பண்பாட்டு அடையாளம் முற்றிலுமாக அழியவில்லை; இஸ்லாமிய உலகின் பொருளாதார மற்றும் கலாச்சார மையமாக தொடர்ந்தும் முக்கியத்துவம் வகித்து வரலானது.
2025 ஆகஸ்ட் வரையிலான தகவல்களின்படி, குஸெஸ்தானில் (Khuzestan) தனிநாடு கோரி பெரிய அளவிலான பொதுப் போராட்டங்கள் அல்லது கிளர்ச்சிகள் நடைபெறுவதாக தெளிவான அறிக்கைகள் இல்லை.
இருப்பினும், குஸெஸ்தான் மாகாணத்தில் அரபு பிரிவினைவாத இயக்கங்கள் (Arab separatist movements) பல தசாப்தங்களாக இருந்து வருகின்றன; அதனால் அவ்வப்போது வன்முறை, கிளர்ச்சி மற்றும் தாக்குதல்கள் வெளிப்பட்டுள்ளன.
சமீபத்திய ஆண்டுகளில், இத்தகைய இயக்கங்கள் தொடர்ந்து செயல்பட்டு வந்தபோதிலும், பரவலான ஆதரவு இல்லாதிருப்பதாகவும் தகவல்கள் உள்ளன.

குஸெஸ்தானில் தண்ணீர் பற்றாக்குறை மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினைகள் காரணமாக 2021 முதல் போராட்டங்கள் நடந்துள்ளன; இவை முதன்மையாக பொருளாதார மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினைகளை மையமாகக் கொண்டவை, ஆனால், சில அரபு இன மக்கள் இதனை இனரீதியான பாகுபாடு மற்றும் அரசின் அலட்சியத்திற்கு எதிரான போராட்டமாக வெளிப்படுத்தலாயினர்.
இந்தப் போராட்டங்களின்போது, குறைந்தபட்சம் 6 பேர் கொல்லப்பட்டதாகவும், 171 பேர் கைது செய்யப்பட்டதாகவும் Human Rights Activists News Agency (HRANA) தெரிவித்தது.
2022 நவம்பரில், குஸெஸ்தானில் ஒரு பயங்கரவாதத் தாக்குதல் நடந்ததாக ஈரானிய அரச ஊடகங்கள் தெரிவித்தன; இதில் 4-5 பேர் கொல்லப்பட்டனர், இதில் இரண்டு Basij militia உறுப்பினர்களும் அடங்குவர். இந்தத் தாக்குதலுக்கு அரபு பிரிவினைவாத இயக்கங்கள் பொறுப்பேற்றதாகக் கூறப்படுகிறது! ஆனால் இது தனிநாடு கோரிக்கையை மையமாகக் கொண்ட பரவலான போராட்டமாக விரிவடையவில்லை!
சுமார் 33.6% மக்கள் அரபு இனத்தவராகள் வாழும் குஸெஸ்தானில் அரபு பிரிவினைவாத இயக்கங்கள் தோன்றுவதற்கு முக்கிய காரணங்களாக இன மற்றும் கலாச்சார பாகுபாடுகள் கொள்ளப்படுகின்றன. அவர்கள் ஈரானிய அரசு தங்களுக்கெதிராக பாகுபாடு காட்டுவதாக குற்றம் சாட்டுகின்றனர்.
அரபு மொழி, கலாச்சாரம், கல்வி மற்றும் ஊடகங்களில் அரபுக்கள் புறக்கணிக்கப் படுவதாகவும், வேலைவாய்ப்பு மற்றும் பொருளாதார வளங்களில் அவர்களுக்கு உரிய பங்கு மறுக்கப்படுவதாகவும் புகார் செய்கின்றனர்.
Amnesty International மற்றும் Human Rights Watch போன்ற மனித உரிமை அமைப்புகள் ஈரானிய அரசு அரபு மக்களின் நிலங்களை அபகரிப்பது மற்றும் இனரீதியான பாகுபாடு செய்வதாக குற்றம் சாட்டியுள்ளன.
குஸெஸ்தான் எண்ணெய் வளம் நிறைந்த மாகாணமாக இருந்தாலும், உள்ளூர் மக்களுக்கு இதன் பயன்கள் கிடைப்பதில்லை என்ற ஓர் அதிருப்தியும் உள்ளது. எண்ணெய் வருவாய் மத்திய அரசுக்கு செல்வதாகவும், உள்ளூர் மக்களுக்கு வேலைவாய்ப்பு மற்றும் மேம்பாடு இல்லை என்றும் குற்றச்சாட்டுகள் உள்ளன.
தண்ணீர் பற்றாக்குறை, புழுதிப் புயல்கள் மற்றும் அணைகள் மூலமான சுற்றுச்சூழல் மாசு ஆகியவை மக்களின் வாழ்வாதாரத்தை பாதித்து, அரசுக்கு எதிரான கோபத்தை தூண்டியுள்ளன.
குஸெஸ்தானின் பிரிவினைவாத இயக்கங்கள், குறிப்பாக Arab Struggle Movement for the Liberation of Ahwaz (ASMLA), வளைகுடா நாடுகளிடமிருந்து நிதி மற்றும் ஆதரவு பெறுவதாக ஈரானிய மத்திய அரசு குற்றம் சாட்டுகின்றது.

இந்த இயக்கங்கள் நெதர்லாந்து, டென்மார்க் போன்ற ஐரோப்பா நாடுகளின் உதவிகளையும் கொண்டுள்ளதாகவும் குற்றம் சாட்டப்படுகின்றது.
ஈராக்-ஈரான் போர் காலத்தில், ஈராக் இந்தப் பிரிவினைவாத இயக்கங்களுக்கு ஆதரவு அளித்தமை, பிராந்திய அரசியல் மற்றும் இன மோதல்களை மேலும் தீவிரப்படுத்தியதெனலாம்.
குஸெஸ்தான் 1925 வரை "அரபிஸ்தான்" என்று அழைக்கப்பட்டு, அரபு இனத்தவரின் தலைமையில் ஒரு அரை-சுயாட்சி பகுதியாக இருந்தது.
இந்த வரலாறு, சில அரபு இன மக்களிடையே தன்னாட்சி அல்லது தனிநாடு கோரிக்கையை தூண்டியிருக்கலாம். அதனால், 1979 ஈரானிய புரட்சிக்குப் பிறகு, குஸெஸ்தானில் அரபு மக்கள் தன்னாட்சி கோரி கிளர்ச்சி செய்தனர்; ஆனால் இது ஈரானிய பாதுகாப்பு படைகளால் அடக்கப்பட்டது.
ASMLA போன்ற பிரிவினைவாத இயக்கங்கள் தொடர்ந்து செயல்படுகின்றபோதிலும், உள்ளூர் அரபு மக்களிடையே இவற்றிற்குப் பரவலான ஆதரவு இல்லை. பல குஸெஸ்தான் அரபு மக்கள் தங்களை ஈரானியர்களாகவே கருதுகின்றனர் மற்றும் பிரிவினைவாதத்திற்கு எதிராகவும் உள்ளனர், குறிப்பாக ஈராக்-ஈரான் போரின் போது குஸெஸ்தானிலுள்ள அரபு மக்கள் ஈரானுக்கு ஆதரவாகப் போராடியதை இப்பொழுதும் அவர்கள் பெருமையாகப் பேசுகின்றனர்.
ஈரானிய அரசு, பிரிவினைவாத இயக்கங்களை "பயங்கரவாத அமைப்புகள்" என்று கருதி, கடுமையான நடவடிக்கைகளை எடுத்து வருவது குறிப்பிடத்தக்கது.
ஈரானிய அரசு இனப்பாகுபாடு குற்றச்சாட்டுகளை மறுத்தபோதிலும், மனித உரிமை அமைப்புகள் இந்த குற்றச்சாட்டுகளை உறுதிப்படுத்தி வருகின்றன.
2021க்குப் பிறகு, தண்ணீர் பற்றாக்குறை மற்றும் பொருளாதார பிரச்சினைகள் தொடர்பான போராட்டங்கள் முக்கியமாக இருந்தாலும், இவை தனிநாடு கோரிக்கையை மையமாகக் கொண்டவையல்ல. இருப்பினும், இத்தகைய போராட்டங்கள் அரபு மக்களின் அதிருப்தியை வெளிப்படுத்துவதாக அமைகின்றன.

2025 ஆகஸ்ட் வரை, குஸெஸ்தானில் தனிநாடு கோரி பரவலான பொதுப் போராட்டங்கள் நடைபெறுவதாக இல்லை; ஆனால் அரபு பிரிவினைவாத இயக்கங்கள் கிளர்ச்சிகளில் ஈடுபட்டு வருவதை ஊடகங்களில் காணமுடிகின்றது.
இந்த இயக்கங்களின் உருவாக்கத்திற்கு முக்கிய காரணங்களாக இனப்பாகுபாடு, பொருளாதார இடர்பாடு, சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினை மற்றும் வெளிநாட்டு ஆதரவு என்பனவற்றைக் குறிப்பிடலாம்.
இருப்பினும், பெரும்பாலான குஸெஸ்தான் அரபு மக்கள் ஈரானியர்களாகவே இருக்க விரும்புவதாகவும், அதனால், பிரிவினைவாதத்திற்கு ஆதரவு குறைவாகவே உள்ளதாகவும் ஆய்வாளர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர்.
செம்மைத்துளியான்

கட்டுரைகள் | Ai SONGS |

Email;vettai007@yahoo.com
0 Comments