மனிதனென்று!

என்னோடு உறவாடிய 
நீங்கள்
நான் அங்கு இல்லையென்ற
கணிப்பில் உதடுகளின்
வார்த்தைகளால்
என்னைத் தூற்றத் தொடங்குகிறீர்கள்.

அங்கு என் இருப்பை 
உனக்குத் தெரிவிக்கும்படியான
அத்தருணத்தில்
சாட்டையால் அடிவாங்கியபடி
முகத்தை பாவமாக்கிக் கொண்டு
பேசியதை மழுப்பத் தொடங்குகிறீர்கள்.

உள்ளொன்று வைத்து
புறமொன்றுப் பேசிப் பழக்கப்பட்ட
நீங்கள்
உங்களின் வசதிக்கேற்ப என்னிடம்
மன்னிப்பை எதிர் நோக்குகிறீர்கள்.

மன்னிக்க அருகதையற்ற
உங்களைப் பாவம் பார்த்து 
நான் மன்னித்தப் பின்னரும்
இருக்கும் காலம்
அகஅழுக்கைக் களையாமல்
அப்படியே இருப்பீர்களேயானால்
நீங்கள்
மனிதனென்று சொல்வதற்கு
தகுதியற்றவர்கள்.